- ۱ نظر
- ۰۶ تیر ۹۴ ، ۱۷:۴۱
- ۶۷۴ نمایش
وسایل و مواد لازم:
نشاسته،معرف لوگول،آب،لوله آزمایش،منبع حرارتی
روش کار:
یک گرم نشاسته را در 10 میلی لیتر آب بریزید. آنگاه 2 میلی لیتر از محلول بدست آمده را در یک لوله آزمایش ریخته و بجوشانید. دراین صورت نشاسته کاملاَ در آب حل می شود و بعد به آن یک قطره لوگول بیفزایید. مشاهده میشود رنگ لوگول آبی تیره میشود. در صورتی که قبلآ رنگ محلول نشاسته شفاف (ژله ای) بود. (رنگ محلول لوگول قبل از اضافه شدن به محلول نشاسته، قهوا ه ای تا نارنجی است ) . اگر دوباره محلول را حرارت دهید مشاهده خواهید کرد رنگ آبی تیره ناپدید خواهد شد. چرا؟
زیرا ید جذب سطحی مولکول های نشاسته میشود که باعث می شود رنگ آن آبی شود.در اثر حرارت ید از نشاسته جدا شده و به حالت قبل خود باز میگردد.
می توان برای تشخیص نشاسته در مواد غذایی و میوه ها از این آزمایش استفاده کرد .
نتیجه آزمایش:
به دلیل این که ید جذب سطحی مولکول های نشاسته می شود در اثر حرارت به راحتی از آن جدا شده و به حالت قبل باز میگردد.
نشاسته پلی ساکاریدی است که از تعداد زیادی مونومر آلفا-گلوکز که با پیوند گلیکوزیدی به همدیگر متصل شده اند، تشکیل شده است.
هنگام غذا خوردن غذا در دهان قرار می گیرید و با با حرکات آرواره ها و دندان به قطعات کوچکتر تبدیل می شود. غذای جویده شد با بزاقی که از غده های بزاقی ترشح می شود مخلوط می گردد. بزاق حاوی آنزیم آمیلاز است که با واکنش هیدرولیز نشاسته را به واحد های مالتوز می شکند. آمیلاز موجود در بزاق در PH خنثی بیشترین فعالیت را دارد. این PH توسط ترشحات بزاقی برای انزیم فراهم می شود.
در اثر بلع، غذا قورت داده می شود و به معده می رسد. در محیط اسیدی معده آنزیم های آمیلاز بزاق نمی توانند فعالیت خود را انجام دهند و در این محیط اسیدی توانایی آنزیمی خود را از دست می دهند بنابراین در معده فعالیت هیدرولازی روی نشاسته انجام نمی شود.
غذا از معده به روده باریک فرستاده می شود؛ آنزیم آمیلاز شیره پانکراس در ابتدای روده باریک به غذا اضافه می شود و مولکول های نشاسته ای را که هنوز به مالتوز تبدیل نشده اند به واحد های مالتوز می شکند. نمک های ترشح شده از پانکراس PH اسیدی غذا را خنثی می کند تا محیطی مناسب برای فعالیت آنزیم آمیلاز فراهم شود.
در نهایت آنزیم مالتاز که در پوشش سلول های پوشاننده روده باریک قرار دارد، مالتوز را به واحد های کوچکتر گلوکز هیدرولیز می کند. اکنون گلوکز توسط هم انتقالی با یون سدیم جذب سلول های پوشاننده روده باریک می شود و از انجا به خون وارد می شود و در اختیار بدن قرار می گیرد.
نویسنده: سعدی رستمی
کاوکآماس یا سینوزیت (Sinusitis) آماس حاد یا مزمن لایهٔ مخاطی در یک یا چند حفره اطراف بینی است.
سینوسها حفرههای مملو از هوا در استخوانهای جمجمه و صورت هستند. هر عاملی که موجب پرشدن و گرفتگی آنها توسط موکوس یا چرک شود، سینوزیت ایجاد خواهد کرد. سرماخوردگی، حساسیت و انحراف تیغه بینی از عوامل این بیماری هستند. درد، تب خفیف، ترشحات بینی و حلق خصوصاً در صبحها از علائم این بیماری هستند. سردردهای صبحگاهی در زمان بیدار شدن از خواب به صورت کاملاً مشخص به وجود مشکلی در سینوس اشاره دارد. همچنین درد در پیشانی، در محل سینوسهای پیشانی در زمان لمس، درد در فک و دندانهای بالایی و دردناکی گونهها در زمان لمسکردن (در اثر عفونت سینوسهای فک بالا)، تورم یا درد بافت اطراف چشمها یا کنارههای بینی، اختلال در حس بویایی و گرفتگی بینی از دیگر نشانههای بیماری هستند.
همچنین آسیب فعالیت مژکهای ریز حلق و بینی در افرادی که سیگار میکشند و یا کسانی که در محیطی با آلودگی هوای شدید زندگی میکنند موجب خشکی مخاط بینی و سینوسها و در نهایت عفونت سینوس میشود. شنا کردن و خصوصاً شیرجهزدن در استخرهای آلوده که آب آلوده با فشار وارد حفرات سینوسها شود ممکن است منجر به عفونت سینوسها شود. سینوزیت هوایی بهدنبال تغییرات فشار هوا در پروازهای با ارتفاع زیاد میتواند موجب انسداد سوراخهای سینوسها و ایجاد فشار منفی و ترشح در سینوسها و بالاخره سینوزیت شود.
در بسیاری از موارد ممکن است سینوزیت ناشی از آلرژی با سینوزیت عفونی اشتباه شود. به طور معمول گرفتگی ناشی از آلرژی را رینیت آلرژیک مینامند و پزشکان از نامیدن سینوزیت بر آن دوری میکنند. همچنین گاه میگرن با سردردهای سینوزیتی اشتباه گرفته شود. سینوزیت میتواند در کودکان با سنین مختلف، نشانههای متفاوتی ایجاد کند. کودکان کم سنتر بیشتر نشانههای شبیه به سرماخوردگی دارند که شامل آبریزش و گرفتگی بینی و تب ملایم میشود.
پیشگیری
برای دچارنشدن به سینوزیت بههنگام ابتلا به سرماخوردگی و یا حملههای آلرژیک باید سینوسهارا در این مواقع مرتب پاک کرد:
- استفاده از داروهای ضد احتقان خوراکی و یا قطره یا اسپری ضد احتقان بینی (برای دوره کوتاه)
- فینکردن و پاکیزهنگاهداشتن بینی از ترشحات
- نوشیدن آب به مقدار زیاد برای رقیق ماندن ترشحهای بینی
- پرهیز از مسافرتهای هوایی در موقع ابتلا به سرماخوردگی و آلرژی
- پرهیز از مواد آلرژیزا در صورت مبتلا بودن به آلرژی و استفاده از آنتیهیستامین و اسپری بینی برای کنترل آلرژی
- با استفاده از روشهایی میتوان خطر ابتلا به سینوزیت را بهخصوص در افرادی که مستعد بیماری هستند، کاهش داد:
مرطوب نگهداشتن هوای منزل
استفاده از جاروبرقیهایی که فیلتر هوا دارند
دوری از حیوانات خانگی
در صورت داشتن آلرژی، گذراندن یک دوره درمان ضدآلرژی بهصورت تزریقی
نکشیدن سیگار
مصرف ننمودن الکل
استفاده از اسپریهای ضداحتقان پیش از شنا یا غواصی
درمان
درمان سینوزیت حاد در وهلهٔ اول بر رفع عفونت ارگانیسم با استفاده از آنتیبیوتیکهای سیستمی مانند پنسیلین و ترغیب زهکشی سینوسها با استفاده از قطرههای رگتنگکنِ (vasoconstrictor) بینی و مواد تنفسی است. اگر عفونت پابرجاماند، چرک موجود در هر سینوس ممکن است نیاز باشد که توسط یک جرّاحی جزئی که به نام لاواژ (lavage) شناخته میشود، که در آن سینوسها توسط آب یا محلول آبنمک شستشو میشوند، برطرف شود.